Heb ik momenteel last van, verhoogde bloeddruk. Zou best in een minimale dosering captoril willen proberen .. gif van slangen, octopussen, insecten, spinnen en het vogelbekdier, kunnen meestal in micro dosering iets genezen.
Dolfijnen zien door geluidssgolven zo scherp dat ze op 30 meter afstand door hebben of een voorwerp van metaal, plastic of van hout is.
Ontmoeting met een dolfijn komt het dichtst in de buurt met de ontmoeting met een buitenaards wezen.
Aren"t we all, all comes from nothing, nothing comes from all
Jullie hebben bevruchte eicellen de ruimte in geschoten uit vrees dat de aarde binnen 50 jaar weg is (schijnt echt gebeurd te zijn, maar het kan een broodje aap verhaal zijn van Astrid die een slimme intelligente kerel van ESA kende, verantwoordelijk voor het mercurius programma van ESA. Ik heb gelezen hoe Bepi Colombo vliegt, maar wat is dat ingewikkeld !! 😱😱, gebruik makend van zwaartekracht en zo .. en hoe warm is het heelal nou op 50 miljoen kilometer van de zon, de maan doet ongeveer 28-30 dagen om om zijn as te draaien .. 1 dag op de maan is 30 dagen op de aarde, 1 dag op mercurius (plus 420 graden celsius aan de zon kant, aan de schaduw kant min 170 graden ) is 58 dagen op aarde
Mercurius is de planeet in het zonnestelsel met de kleinste en snelste baan om de zon. Het is de kleinste van de acht planeten, nauwelijks groter dan de Maan.[1] Het is net als de Aarde een terrestrische planeet, met een vast oppervlak dat lijkt op de Maan. Opmerkelijk is dat deze kleine planeet een sterk magnetisch veld vertoont. Manen heeft Mercurius niet.
Omdat hij zichtbaar is met het blote oog wisten de Assyriërs en Sumeriërs al van zijn snelle omloop en associeerden ze hem met een snelle god. In de Romeinse mythologie gold dit ook en werd hij verbonden met de god Mercurius.
Van alle planeten in het zonnestelsel beschrijft Mercurius de baan met de grootste excentriciteit (e = 0,21). De afstand tot de zon schommelt zo tussen 46 en 70 miljoen kilometer. De verhouding in duur tussen jaar en dag bedraagt als gevolg van spin-baanresonantie 3:2, en blijft stabiel door de excentriciteit van de baan: tijdens het perihelium staat de zon vrijwel stil aan de Mercuriushemel. Dan is ook de getijdenwerking van de zon het sterkst.
Hoewel de banen van Mars en Venus dichter bij die van de Aarde liggen, staat Mercurius bijna de helft van de tijd dichter bij de Aarde: 46%. Venus en Mars staan gedurende 36 en 18% van de tijd het dichtstbij. Mercurius is zelfs voor alle planeten het langst de meest nabije soortgenoot. Dit is te begrijpen met een gedachte-experiment: In het hypothetische geval dat de planeten in een rechte lijn aan een kant van de zon staan en de aarde aan de andere kant, is Mercurius het dichtstbij omdat die de kleinste baan om de zon draait. De zon staat per definitie op 1 astronomische eenheid (AE) van de aarde, voor Venus is dat gemiddeld 0,7 AE en voor Mercurius 0,39 AE.[3][4]
Het baanvlak van Mercurius helt 7° ten opzichte van het baanvlak van de Aarde. De as van Mercurius helt maar 0,027° ten opzichte van een loodlijn op het baanvlak. Dat is de kleinste hoek van alle planeten. Dit betekent dat voor een waarnemer op een van Mercurius' polen het midden van de zon nooit meer dan 2,1 boogminuten boven de horizon uitkomt.
Op minder dan vier dagen van het perihelium is de omloopsnelheid van Mercurius in zijn baan om de zon hoger dan zijn rotatiesnelheid om de eigen as.
Periheliumprecessie[bewerken | brontekst bewerken]
In de 19de eeuw merkte Urbain Le Verrier al op dat de baan van Mercurius geen ellips was, zoals de wetten van Kepler voorschrijven vanuit de wetten van Newton, maar dat de baan een rozet beschrijft. De ellipsvorm is namelijk in beweging en draait rond de zon. Er treedt precessie op van het perihelium, die 574 boogseconden per eeuw bedraagt. Dit wordt voor slechts 92,5% verklaard door de wetten van Newton, als gevolg van de invloed van de zwaartekracht van de andere planeten op de baan van Mercurius. Men vermoedde dat de zwaartekracht van een onbekende planeet, of planetoïdengordel tussen Mercurius en de zon nog 7,5% van de periheliumprecessie zou veroorzaken en men zocht vergeefs naar deze planeet, die al een naam had: Vulcanus (planeet). Een verklaring voor de resterende 43 boogseconden per eeuw leverde Albert Einstein in 1915 met zijn algemene relativiteitstheorie. Door de massa van de zon is de ruimtetijd namelijk ‘gekromd’, zodat de straal van een cirkel rondom de zon groter is dan de omtrek gedeeld door 2π. Dit verschijnsel van periheliumverschuiving door de ruimtetijdskromming komt ook bij andere planeten voor, maar in mindere mate, 3,84" per eeuw voor de Aarde bijvoorbeeld.
Temperatuur en zonlicht[bewerken | brontekst bewerken]
Mercurius kent enorme temperatuurverschillen tussen dag en nacht. Overdag loopt de temperatuur op tot zo'n 700 K (427 °C), overigens minder hoog dan op Venus, en 's nachts daalt zij tot 100 K (−170 °C). Een oorzaak hiervan ligt in de rotatietijd: een aswenteling duurt ruim 58 aardse dagen (2/3 van de omlooptijd). In combinatie met de omloop om de zon in 88 dagen duurt één dag op Mercurius ruim 176 aardse dagen. Vroeger dacht men dat de rotatieperiode ook 88 dagen bedroeg. De hoogte van de maximumtemperatuur komt door de relatief korte afstand tot de zon en de grote verschillen door het (vrijwel) ontbreken van een atmosfeer.[5] Het zonlicht op Mercurius' oppervlak is ongeveer negen keer zo intens als op de Aarde, omdat Mercurius drie keer zo dicht bij de zon staat.
Atmosfeer[bewerken | brontekst bewerken]
De atmosfeer van Mercurius is erg ijl, 10−12 bar, en bestaat voornamelijk uit sporen van zuurstofgas, natrium en waterstofgas die snel in de ruimte ontsnappen. De verblijftijd van een natriumatoom in de atmosfeer bedraagt drie uur. Dit verlies wordt continu gecompenseerd door de zonnewind die wordt ingevangen door het magnetisch veld en damp die vrijkomt bij inslaande meteorieten. Door de ijle atmosfeer is de hemel zowel 's nachts als overdag zwart. Doordat Mercurius drie keer zo dicht bij de zon staat als de Aarde verschijnt de zon er ongeveer 2,5 maal zo groot aan de hemel. De best zichtbare planeet vanaf Mercurius is Venus, die met een magnitude van ongeveer −6,6 als helderste object aan de nachtelijke Mercuriushemel staat. De Aarde en de maan zijn er ook prominent aanwezig met een magnitude van respectievelijk −5,2 en −1,2.
Magnetosfeer[bewerken | brontekst bewerken]
Mercurius heeft een relatief sterk magnetisch veld met 1 procent van de magnetische veldsterkte van het aardmagnetisch veld. Mogelijk wordt dit magnetisch veld, net als dat van de Aarde, opgewekt door een dynamo van circulerend vloeibaar kernmateriaal. Waarnemingen met radar wijzen op een ten minste gedeeltelijk vloeibare kern.[6] Omdat theoretische modellen echter aangeven dat de kern van Mercurius niet heet genoeg zou zijn om nikkelijzer te doen smelten, betekent dit dat de kern voor meer dan 0,1 gewichtsprocent uit zwavel moet bestaan, zodat door vorming van een eutecticum het smeltpunt in de kern wordt verlaagd.[7] Het is ook mogelijk dat het magneetveld gedeeltelijk een overblijfsel is van een vroeger dynamo-effect dat nu niet meer actief is en gefossiliseerd is in gestold magnetisch materiaal.
De Amerikaanse MESSENGER-sonde onderzocht de planeet tijdens de laatste fase van zijn missie vanaf geringe hoogte. De magnetometer mat het magnetisme in de rotsen aan het oppervlak. Deze gegevens wezen uit dat het magnetisch veld van Mercurius tussen 3,7 en 3,9 miljard jaar geleden is ontstaan.[8]
Oppervlak[bewerken | brontekst bewerken]
Zie Lijst van kraters op Mercurius voor het hoofdartikel over dit onderwerp.Inslagstructuren[bewerken | brontekst bewerken]
Het oppervlak van Mercurius is met inslagkraters bezaaid en lijkt veel op dat van de maan. De meest in het oog springende inslagstructuur is het Calorisbekken met een diameter van 1350 km en eromheen een rand van bergen van ongeveer 2 km hoog. Verder zijn er nog talloze dalen, heuvels en vlaktes te vinden. De meeste kraters op Mercurius zijn naar schrijvers en artiesten genoemd. In kraters op de polen van Mercurius is ijs aangetroffen.[9]
Vulkanisme[bewerken | brontekst bewerken]
Bij het opnieuw bestuderen van de Mariner 10-foto's werd eind jaren 90 ontdekt dat sommige delen van het oppervlak veel gladder zijn dan andere. Deze gladde gedeelten zijn bedekt met gestolde lava, wat aantoont dat er in het verleden actief vulkanisme op Mercurius moet zijn geweest.
Tektoniek[bewerken | brontekst bewerken]
Tussen de inslagkraters zijn ook verschillende steile kliffen zoals Discovery Rupes. Deze worden geïnterpreteerd als hellingen die veroorzaakt zijn door opschuivingen. Dit type van geologische breuken is typisch voor een oppervlak dat is verkleind. Men neemt dan ook aan dat dit een voorbeeld is van contractietektoniek, waarbij Mercurius door afkoeling is gekrompen. Deze krimp moest door de vaste korst worden gecompenseerd door de vorming van opschuivingsbreuken.
Daarnaast heeft men op gematigde breedten ook lijnstructuren opgemerkt, die men verklaart als horizontaalverschuivingen die ontstonden als gevolg van mechanische spanningen in de korst door de geleidelijke vertraging van de rotatie van de planeet.
Samenstelling[bewerken | brontekst bewerken]
De kern van Mercurius bestaat hoofdzakelijk uit ijzer en is relatief groot. De kern neemt 42 procent van het totale planetaire volume van Mercurius in. (Ter vergelijking: bij de Aarde neemt de kern 17 procent van het volume in). Rondom de kern bevindt zich een mantel van zo'n 600 km dik die voornamelijk uit siliciumoxiden bestaat. De dichtheid is, ondanks de grote hoeveelheid ijzer, met 5430 kg/m3 iets kleiner dan die van de Aarde. Dat komt doordat de Aarde groter is en er dus binnenin een grotere druk heerst.
Botsing[bewerken | brontekst bewerken]
Mercurius heeft een relatief grote metaalkern in vergelijking met de andere drie binnenplaneten Mars, Venus en Aarde. Een mogelijke verklaring[10] hiervoor is dat Mercurius vlak na de vorming van het zonnestelsel in botsing kwam met een kleinere planeet. Voor de botsing was Mercurius twee en een half maal groter. Bij de botsing werd de rotsachtige korst volledig in de ruimte geblazen en wat overbleef was de metalen kern, die later nog een klein deel van de verpulverde rotsmassa’s opveegde.
Mercuriusovergang[bewerken | brontekst bewerken]
Zie Mercuriusovergang voor het hoofdartikel over dit onderwerp.Ongeveer dertien tot veertien keer per eeuw trekt Mercurius tussen de zon en de Aarde door en is het silhouet van de planeet tegen de zonneschijf te zien. Dit verschijnsel heet Mercuriusovergang of Mercuriustransit en is vergelijkbaar met een Venusovergang en met een zonsverduistering. De vorige Mercuriusovergang was op 11 november 2019.
Verkenningen[bewerken | brontekst bewerken]
De eerste geschreven vermeldingen van Mercurius stammen uit de veertiende eeuw voor onze jaartelling.
Mariner 10[bewerken | brontekst bewerken]
De eerste ruimtesonde die Mercurius van dichtbij heeft waargenomen is de Mariner 10, die in 1974 en 1975 opnamen maakte en 45 procent van het Mercuriusoppervlak in kaart bracht.
MESSENGER[bewerken | brontekst bewerken]
De tweede, ook door NASA georganiseerde, vlucht naar Mercurius was die van MESSENGER. Deze ruimtesonde werd op 3 augustus 2004 gelanceerd en stuurde in januari 2008 haar eerste foto's van Mercurius door. Na een aantal ingewikkelde manoeuvres kwam MESSENGER uiteindelijk op 18 maart 2011 in een baan om Mercurius, om onderzoek te verrichten van de samenstelling, de atmosfeer en het magnetisch veld van de planeet.[11]
Op 29 november 2012 werd door NASA bekendgemaakt dat de MESSENGER bewijzen had gevonden van ijs in grote hoeveelheden. Het water is waarschijnlijk door kometen en planetoïden op Mercurius terechtgekomen. Het bevroren water is ontdekt in schaduwrijke kraters.[12]
Op 30 april 2015 sloeg MESSENGER volgens plan te pletter op Mercurius.
BepiColombo[bewerken | brontekst bewerken]
De Japanse en Europese ruimtevaartorganisaties JAXA en ESA hebben gezamenlijk de twee ruimtesondes van de BepiColombo-missie ontwikkeld.[13] BepiColombo zal het nog niet gefotografeerde deel van Mercurius in kaart brengen en daarnaast zoeken naar water. BepiColombo werd op 20 oktober 2018 gelanceerd, kwam op 2 oktober 2021 voor het eerst langs Mercurius en zal naar verwachting in 2025 in een baan rond Mercurius komen.
_________________________________________________
Dolfijnen en taal
Dolfijnen zijn zeer spraakzaam, ze fluiten en klikken en produceren salvo"s van gesnetter om hun jongen tot orde te roepen of haaien weg te jagen.
Toch kan niemand nemo meno de taal van dolfijnen begrijpen na een halve eeuw onderzoek
(artificial intelligence zou het wel moeten kunnen, kan het) .. als "we" vocalismen aan handelingen kunnen koppelen dan hebben we de, of een doorbraak en dan kunnen we met intelligentere wezens communiceren hoe we het wel moeten doen, spin, slang, haai soms, ja, ze zijn agressief gevaarlijk, alles op de aanval, niet luisteren, niet begrijpen, empathie, maar dus genoemde spin, slang, dolfijn, octopus, alle dieren en planten in artificial intelligence, aiTeT
Door het complexe gedrag van dolfijnen zijn ze heel moeilijk te bestuderen. Er zijn twee data roaming algoritmen waarmee al de geluiden worden geanalyseerd.
De laatste gemeenschappelijke voorouder van de chimpansee en de mens leefde 6 miljoen jaar geleden, terwijl de dolfijn zich 55 miljoen jaar geleden van de dieren heeft afgesplitst en al in geen 95 miljoen jaar een voorouder met de primaten hebben gehad.
Voor de octopus is dat 550 miljoen jaar met die drie harten, verleden, heden, toekomst.
Voor de kwal 750 miljoen jaar geleden, net zoals de mossel en toen kwam de octopus die at ons, mosselen, op en de dolfijn at dan weer die octopus die de kwal, mossel en zovoorts op at, snap je wel, zo reizen wij door de tijd.
Sooo effe koffie en naar de albert heijn en ffoor ijs vanille koffie maar niet die peperdure see you
later alligator
die zou ik graag -met gif van de slang- willen eten , goed klaargemaakt
(m)eT wiet iT
Dolfijnen zijn dus prima in staat om problemen op te lossen en toekomstplannen te maken
CAP
computer aided planning with iOctopussy i9 algoritm future
Dolfijnen hebben een uitzonderlijk goed ontwikkeld en afgebakend limbisch systeem voor het afbakenen, nee, het verwerken van emoties. Dit speelt mogelijk een grote rol bij hechte sociale en emotionele banden binnen dolfijnen en ook tussen de soorten onderling behalve die ellendige witte haai en de orka.
(Maar misschien ook goed, houdt ons waakzaam).
De dolfijn maakt deel uit van een zeer complex sociaal netwerk, vele malen ingewikkelder dan dat van een mens. Bij moeilijkheden trekken ze naar elkaar toe, al is dat soms onverstandig, bijvoorbeeld als een ziek dier zich op het strand werpt om daar te sterven en misschien in contact te komen met die bovenaardse wereld, als dan een hele groep dolfijnen tot 225 dolfijnen toe zich op strand werpt da"s gewonie so handig nie.
Massale sterfte onder bijna 400 dolfijnen kon voorkomen worden door een jong terug te zetten naar de open zee, door de noodsignalen van het jong ging de groep ook de open zee weer in.
Fossielen; 34 miljoen jaar geleden waren voorouders van dolfijnen grote beesten met relatief kleinere agressieve hersens, wij noemen ze nu griend, en met varkens - muizegebit, barbara dus
Margaretha Zody was mijn eerste liefde in brussel, 1978, ik was13 jaar, na suzan jansen en carola poelenjee en veronique cauwe in italie en vast nog wat andere, suzanne, die negerin in Italië, net toen ik weg ging dansen met haar, mysterieus en wat rook ze lekker en die mooie donkere ogen en ze vond mij ook leuk !
Goh ja, suzan jansen, mijn eerste kleuterliefde, 9-12 jaar, was de sexy blondine en ze leek op de minder sexy marjan van domburg, waarvan ik volgens mij de dochter ontmoet heb in Den Haag, vorige maand, bij een actie van VSO, die ik nu dus financieel "steun" en er was ook nog een suzanne in Varese, de meer verlegen tuinbroeken pony jaren 60 kastanje haar kapsel
en toen was het blondine suzan jansen, nu zou ik suzanne leuker hebben gevonden
Gingen we met twee de groep van 20 te pakken proberen te krijgen doen, rené de mey en ik hadden
er al 14 van verzameld waaronder Margreet Zody. We hadden een oogje op elkaar al is daar ook iets vals gebeurd, zij brak het af en vervolgens met haar zus roddelen dat ik zo beroerd in elkaar steek. Vrouwen 😱😱 Toen ging ze met een deense neger, andy, weliswaar 1 jaar later en daarna met een Italiaan en ze moest van school af, terwijl ze niet dom was, wel jehova getuige.
Maar goed, bij tikkertje dus, ik was 13 jaar, margaretha zody was van 1963 en 14 jaar, knap, zwart haar lichtblauwe ogen, zij was dus aan het flirten, tot een vriendin van haar iedereen vrij tikte, dat kon bij dit spel, daarvoor moest de achterblijver waakzaam zijn, René kwam boos terug gelopen, ik erachter aan, toch weer 8 van 14 teruggetikt, ik kon hard lopen, waaronder een verontwaardigde margaretha zot ei, extra hard in haar rug geduwd, zo mijn vertrouwen beschamen, zo duidelijk maken dat vrouwen geen onvoorwaardelijke liefde kennen of vals spelen, dat was het grote verschil met de jongens, en dan kom je marguẽrite margalith tegen.
Fossielen; 34 miljoen jaar geleden waren voorouders van dolfijnen grote beesten met relatief kleinere agressieve hersens, wij noemen ze nu griend, en met wolvengebit.
Maar nu klaar daarmee, ook kleine puntige tanden dus en veranderde middenoortjes voor het nieuwe echo locatie systeem, een radar dolfijn, driedimensionaal en misschien wel 4 dimensionaal dankzij de octopus, ook oneindigheid erin verwerkt met 3 harten van verleden, nu en toekomst (een octopus wist telkens weer juist de winnaar van voetbalwedstriden op het wk aan tw wijzen, broodje aap verhaal, maar mogelijk waar, er waren minstens 10 officials bij
Van een eenzame jager veranderde de dolfijn waarschijnlijk in een groepsjager, daardoor werd de dolfijn communicatiever en waarschijnlijk ook intelligenter en socialer of hij ontwikkelde ifq i feel quotient waarmee je anderen aan kunt voelen plus een algoritmische analyse hoe groot de kans is dat de angst juist is.
De kans dat apophis in 2036, over 17 jaar ongeveer, op de maan knalt is rond de 50%, nu we het weten gaan we het waarschijn lijk tegen 2022 redden, maar klimaat verandering en het verbranden van olie, kolen en gas en bossen en plastic in de oceanen zijn een groot gevaar .. no fear is probably better than paralyzed by fear
i am a bit scared now
De relaties bij dolfijnen zijn dus veel complexer dan bij mensen, dolfijnen vormen continu verschillende bondgenootschappen maken daar een slim en grappig computerspel van waaraan je nu meespeelt.....waarin.....waarinn godinnternetta of art i ficial intelligence meespeelt
In ieder geval niet zo stompzinnig als primaten, of het allerergste, want primaten of apen zijn wel vreedzaam,
de mens (je bent voor ons of tegen ons van trump, hitler, mussolini, poetin, stalin, andere goede, betere, beste) ideeën sluiten we op in een rotte gevangenis, vergiftigen we, vermoorden we), zo denken dolfijnen dus niet, meer sociaal vrolijk gedrag met wisselende bondgenootschappen.
Twee dolfijnen zijn opgevoed als kinderen in een onderzoek en leerden een soort basistaal. Elk jong schijnt een unieke taal voor zichzelf te bedenken, dolfijnen begroeten elkaar met een soort herkenningsfluitje.
Dit herkenningsfluitje blijven ze de rest van hun leven van elke dolfijn onthouden die ze tegen komen.
Denise Herzing (58 jaar) gaat met een tegen zeewater beschermde computer (hu, hu, banger kun je me niet krijgen, dan voor zeewater, 1 zoute druppel is voldoende voor mijn overlijden, daarom vond ik fuerteventura zo vreselijk, by lenovo yoga n23 lap top chrome book). Maar goed, niet over mezelf maar nu over dolfijnen, het zijn goede imitators en snelle leerlingen. Denise werkt sinds ruim 20 jaar met een vertaalmachine tussen dolfijnen en mensen, een gigantische databank met de vocalisaties van de praatgrage studie objecten.
Thad Starner, hoogleraar computerwetenschappen en computertaal is een van de toptechneuten bij google en hield zich bezig met google glass, de bril die de drager toegang biedt tot godinn@ternett@, internet (en artificial intelligence ?) .. Hij ontwikkelde algoritmen om taal van mensen met de computertaal te verbinden, zo kan de computer handgebaren, gezichtsuitdrukkingen en de taal van mensen herkennen en vertalen,
inclusief de lichaamstaal. En ogv de ogen en vorm van het gezicht een mens vrij redelijk kan
duiden.
Met de verzamelde dolfijnen geluiden over twintig jaar zou het MOGELIJK MOETEN WORDEN OM ELKAARS TAAL TE BEGRIJPEN, EINDELIJK CONTACT GELEGD TUSSEN DE BOVENGRONDSE EN ONDERZEESE WERELD
nu nog contact met de ondergrondse dood, geest, mol en de alien en zelfs contact met het universum en oneindigheid ? Mede dankzij Thad Starner ? Zelfs een oneindig iets zou hieruit voort kenne komen .. maxwells demon starts to rolllllll, perpetual enthropy
Atlantische vlekdolfijnen worden rond 9 jaar geslachtsrijp en kunnen 50 jaar oud worden. Zeer nieuwsgierig zijn ze, willen niets anders dan leren spelen en nieuwe dingen ontdekken.
Met de chat box (computer in een zeewater bestendige ... ALLEEN MAAR BEST~ENDIG ?
AAAAAAH !!!! schoenendoos) wordt sinds mei 2015 getracht contact te leggen . Tot dusverre
geen reactie kunnen ontcijferen of gebleken dat vice versa een poging werd gedaan om tweezijdig contact te maken, zoals verschrijver sinds 2018 probeert, echt contact met hebzuchtige ijdele verwaande vd ggg ss is onmogelijk, niets dringt door, er wil niets doordringen tot die domste varkens kippe kutkop.
@@~~SS~~~~ss~~~~ãïTëT~~~~ss~~~~SS~~@@
Salamanders, zeesterren, octopussen voor een klein gedeelte en veel andere ongewervelde dieren kunnen een verloren lichaamsdeel opnieuw aanmaken. Een oorkwal heeft 8 tentakels, een bioloog verwijderde er twee, er groeiden geen nieuwe aan, wel werd er herschikt zodat ze, de tentakels, gelijkmatig verdeeld waren, symmetrisering heet dat .
De afgelopen decennia (30 jaar) heeft een kwart van regenwoud moeten wijken voor landbouwgronden. Reversal needed now !
hoe ?
how ?
